Merhaba arkadaşlar söze nasıl başlayayım bilmiyorum. Benim 4 yıllık ilişkim vardı sevdiğim adam uyuşturucu bağımlısıydı içmediği kullanmadığı madde kalmamıştı. Ailem beni ona vermek istemiyodu kimin ailesi ister ki böyle kızının böyle birisiyle evlenmesini. Ben elimden geldiği kadar çabaladım destek verdim öyle zamanlar oldu ki onunla bereber içtim onu yalnız bırakmadım. Ben ilk onunla içtiğimde kafamız güzel olunca gözlerimize bakarak yaşadığımız tribi dünyalara değişmem o an ruhlarımızı gördük çok derin çok ince mevzular bunlar. Sonra zamanla işler kötüye sarmaya başladı sürekli içiyodu kafası güzeldi ben artık arada sırada içme olayını bitirmiştim onun yanımda düşüşlerini gördükçe kahroluyodum. Bırakması için destek ne kadar verdimse fayda etmedi bu sefer yokluğumla sınadım onu. Benden ayrıldığı zaman bi kız girdi hayatına o kızla ayrılmasını dört gözle bekliyodum o kızdan ayrılıp bana geleceğini biliyodum ve yine onu kabul ediceğimi biliyodum ve öylede oldu. O kızla konuştuk ve ben onun hayatındayken başka bi kızla çıktığını öğrenmiştim yıkılmıştım ama ona da söylemedim bildiğimi. Artık her şey taka sarmaya başladı ailem olaylardan dolayı beni sözlendirdi birisiyle. Ben 1 ay sözlü kaldım sevdiğim adam arayıp her gün ağlıyodu tehdit ediyodu o acı çektikçe ben kahroluyodum ona bizi bu hallere sen getirdin demekten başka bir şey diyemiyodum. Sevmediğim bi adamla evlenemezdim evlenmedim de bi şekilde sözü attım. Ona koştum başladık yine ama bu sefer eskisi gibi değildi çökmüştü sevdiğim adam. Hayatını giben herkesle ilişkisini kesmişti sonunda bu sefer ölüm hakkında konuşuyoduk her muhabbetimizde. Ama yine içiyodu ve yine içiyodu. Dayanacak gücüm kalmamıştı. Beni çok seviyodu bana bakmaya bile kıyamıyodu. Her gün her zaman benim sende gördüğümü bir başkası görücek diye ödüm kopuyor derdi. Gözlerimi çok beğenip severdi bakmalara doyamaz kıyamazdı. Biri gözlerime iltifat edince üzülürdüm ondan bi başkası söylüyo diye. Sürekli çıkıp ayrılıyoduk ben yine ona yüzümü göstermedim aylar geçti sonunda ona yazdım özledim seni görmek istiyorum diye neyse uluşacağımız yola gittim başta onu göremedim gözlerim doldu gelmediğini düşününce gelmişti yine her zamanki gibi sıkıca sarılıyoduk onun gün geçtikçe bittiğini görmek bilmek beni öldürüyordu ama güçlü kalmayı onun sayesinde öğrenmiştim. Ailesinin karşısına geçip o olmazsa ben ölürüm kimsenin lafını dinlemem onun ağzından çıkan kelimeye bakarım diye derdi ama o lanet şeyleri kullanmadan da yapamıyordu. Yine içti yine ayrıldık. Bana beni bırakırsan ölürüm derdi hep. Çabaladı bırakmak için ama başaramadı çok acı çekti kurtulamadı. En son içti ve bitirdim ona artık eskisi gibi değilim sevemiyorum seni zorlamak istemiyorum kendimi diye. 1 ay sonra gece içime bi sıkıntı oturdu öldüğünü hissettim onu aradım açmadı. Arkadaşına yazdım haber alamıyorum o nasıl diye. Sonra dünyam karardı. Hastaneler uyku hapları sakinleştiriciler. Benim yanıma hep otla geldiği için üzülüyodu bi gün 1 dklığına yanıma geldi iş yerime baktım elinde kocaman buket güller. 50 adet gül 50 gün sonra ölüm haberi geriye kalan solan güller. Benim onunla sevdiğim bi yol vardı ama o yolun sonunu hiç bilmiyordum. Beni onun mezarına zütürlerken fark ettim o yolun mezara çıkıyomuş. O yolun sonu mezarıymış. El ele tutuştuğumuz yolda o tek mezara gitmiş. BÖYLE TESADÜFÜN AMK. Bana kalan anılar hatıralar emanetleri kokusu kaldı. SiZ, SiZ OLUN SEVDiĞiNiZiN KIYMETiNi BiLiN ÇABALAYIN HER KAVGANIN SONUNDA SEVDiĞiNiZi SÖYLEYiN ÖLÜMLÜ DÜNYA BENiM GiBi.