canım sıkıldı karaladim

Evi kilitledikten sonra çıktım dışarı.
Hava hafif esiyordu.
Tatlı bir soğuk vardı.
Sağa mı sola mı gitsem diye düşündüm.
Karar veremediğim için düz gittim ben de.
Cebimden paketi çıkarıp bi dal yaktım.
Çok sık kullanmam ama boyle anlarda güzel oluyor meret.
Derin bir fırt aldıktan sonra keyfini çıkarırcasina yavaş yavaş verdim dumanı havaya.
Hava demişken sanki biraz daha soğudu.
Yoksa onun yokluğu daha fazla mı belli oluyordu.
Bilemedim.
Yürümeye devam ettim sigarayı attıktan sonra ellerimi cebime soktum.
Bi parkın yanından geçiyordum.
Gözüme o bank takıldı.
Lanet olası bank.
Anıları canlandırdı.
Sanki her baktığım yerde onunla ilgili izler vardı.
Ve benim gormem için özellikle konulmuştu.
Bu tür düşünceler içinde o parkı ve banki atlattım.
Sahile ulaştım.
Bi banka geçip oturdum içimden amina kodumun banki dedim.
Bi dal daha yaktım.
Ciğerim yak amk yak biz kimiz ki zaten diyordu.
Aldırmadım inadına derin bir fırt aldım.
Bi süre oturduktan sonra yandaki banka bi çift oturdu.
Yeni sevgili oldukları çok barizdi.
Bi çekingenlik bi bir şeyler vardı işte.
Yine bizi hatırlattı.
Hay ağzımı biz dedim yanlışlıkla.
Eski bizi yani.
Ellerimin daha da usudugunu hissettim.
Olsaydı ısıtırdi dedim.
Ama o artık başkasının ve benim elimden birşey gelmiyordu.
Napabiliridim ki.
Hiç koca bir hiç
O artık başkasıyla gülüyordu, başkasıyla mutlu oluyordu, başkasıyla üzülüyordu, kısaca o artık başkasınındı amk.
Yeni çifte son bir bakış atıp banktan kalktım.
Eve doğru yürümeye başladım.
Önden bi kız gidiyordu.
Yürüyüşü, saçları, elleri, beresi çok tanıdıktı.
Ama kimdi acaba diye düşündüm.
Hadi lan ordan sen kimi kandırıyorsun
Bal gibi de biliyorsun kim olduğunu dedim kendime.
Biraz daha onu izleyebilmek için yavaşladım hem de bu saatte yalnız başına yürümesin diye evine kadar bıraktım.
Onun haberi olmadan.
Sonra da eve döndüm.
Biz de böyle adamız işte ehehe
not:kurgu