Ellerinde ki hediyeleri bana uzattılar aq. Böyle biri defacto poşetiydi birisi naylon poşetti. Bi anlam veremedim. Tutmam için veriyolar sandım çünkü cidden beklemiyordum yani. O ana kadar doğum günün kutlu olsun bile dememişlerdi. Çıktık pasaj dan. Leylayı eve bırakıcaz ilk sonra başağı otobüs durağına bırakıcam. Leylayı bırakmaya gidiyoruz. Eşyalar hala bende. Ulan amele miyim aq dedim içimden. Dank diye sordum. Bunlar nolcak diye. Sonra demesinler mi onlar hediyen falan. Ulan doğum günün kutlu olsun bile dememişler hediyen diyolar. Neyse tekrar şok oldum ben. Baktım leyladan siyah bi boyunluk, başaktan ise mavi betha balığı (bilen bilir tek yaşar bu balıklar beyler. Yanına çiftini koysan bile ölür birinden birisi. Burayı unutmayın ilerde lazım olacak). Cam bi fanusun içinde. ilgilenmiyo gibi yaptım ama başağı bıraktıktan sonra kucağımda sıkıca zütürdüm aq. Bi damla su bile dökülmedi. 30 dakkalık yolu 1 buçuk saatte gitmiştim. Gittim eve balığı koydum odaya. Adı da başağın bana taktığı lakap olmuştu

Devam edicem arkadaşlar yerlerinizi alın. Belli edin kendinizi