Ulan bi ara bende böyle tutulmuştum. Otada konuyor takada o konuda yapıcak bi gib yok. Kız Maltepede ben Bağcılar da sırf o herşeyi başlatan yüzünü görebileyim diye tramvay ile 30 durak üstüne vapurla kadıköye giderdim. O kadar rahatlatırdı ki kimse ne anlar ne bilir. Herkesin kendinedir zaten sevgisi. Sonra birşey olur herşey biter. Kafanda o kadar hayal varken bi anda çöplüğe dönüşür için bi kavrulur nefes almak ile almamak arasında kalırsın kalbin durmuşçasına duraksarsın. Varsa dostun yoksa da elindeki içkin dostun olur.