bölük pörçük uykuların , saatlerce göz yaşı dökmenin , kendime sövmelerim , ardarda 5 sigara yakmanın ardından gelen bir cumartesi günüydü. artık yılmıştım beyler , ayakta duracak gücüm yoktu. herkes acıyarak bakıyordu bana , ne hale gelmiştim ben amk.
erimiştim lan , kaybolmuştum , yoktum sanki artık. kahvaltı yaparken , telefonumun mesaj sesiyle irkildim.
ondandı mesaj , açmaya korktum.
onu unutamamıştım ama onsuzluğa alışıyordum. tekrar bağımlı olmaktan korkuyordum beyler. mesajı açarak tekrar o dumanı ciğerlerime çektim

-ankarahukuklu , nasıl olduğunu bilmiyorum. umarım iyisindir. seni özledim ben , bu akşam müsait misin ?

bu tarz bir sms'ti beyler. beni özlemiş , sevmediğin birini özler misin ki ?
sevmediğin birisinin gözlerinden opebilir misin , gözlerinin içine bakarak ağlayabilir misin ?
tahmin ettiğiniz gibi , müsait olmasam bile müsait olucaktım beyler. onu görmek istiyordum , ben de ozlemiştim.
o gün kafede gördüklerimi umursamadan , sadece onu özledim.
her ne olursa olsun , görücektim onu. Belki beraber sigara içicektik. belki bomonti filtresiz. ne biliyim amk sesini duyucaktım işte beyler. kokusunu çekebilicektim içime tekrar
+müsaitim , aynı yer aynı zaman
yazıp yolladım.
tıraş oldum , hıyara dönmüştüm iyice amk. aklandım paklandım. buluşma vaktini beklemeye başladım