erken vakitler olduğu için seyrekti içerisi. Onu görmem çok geç olmadı. daha iki gün önce benim oturduğum sandalyede başka birisi vardı , hem de hemcinsim.
oturdukları masaya doğru ilerledim , beni görünce şaşırmış gibi yaparak eliyle diğer sandalyeyi işaret etti
oturdum.
-bak seni erkek arkadaşımla tanıştırayım
içim yandı , ne demekti bu şimdi ?
hem de bu kadar kolay söyleyebilmesi ?
biraz duraksadım. arkadaş dedi , sevgili demedi ki. o herife dönerek , merhaba dedim.
kafasıyla selam verdi. çok gerildim beyler. bunlar havadan sudan konuşurken , masanın üzerinden el ele tutuştular. kan beynime sıçradı.
sizce Ayşeyle yaşadıklarımız normal şeyler miydi ? iki arkadaş bunları yaşayabilir miydi ?
beni ne diye tanıtmıştı o huur çocuğuna ?
anlatmamış mıydı yoksa olanları , bu kadar geniş bir mezhep var mıydı hakikaten ?
benim tuttuğum eldi o el ve bu sefer başka birisi tutuyordu. hem de gözlerimin önünde. ve Ayşe gülüyordu , benimleyken pek az yaptığı şeyi o herifin suratına her saniye yapıyordu. bu sefer dudaklarına bakamadım gülerken , benim değildi artık. belki hiç olmamıştı ama gözlerimden öptü.
nasıl unutabilirdim ki ?
ve neden her şey normalmiş gibi davranıyordu amk. neden anasını gibiyim.
masadan kalktım