Evin oraya vardığmızda dedem yokuşu çıkıyordu bize gülerek.
Dedem: Ulan şerefsizler işimiz olmaz ortalıktasınız işimiz olur piyasada yoksunuz kapın şu fideleri.
Beyler ağaç fidesi dedem sıkca ağaç dikiyor elimize narla ceviz fidesi verdi ömerle taşıyoruz. Dedem ben ömer aramızda şöyle korkunç bi diyalog geçti.
(Dedem - D, Ben - B, Ömer - Ö)
D- Nerden geliyonuz.
Ö- Cami'ye gittik.
D- Olum camide ne işiniz var.
B- Dede tövbe tövbe cami imamıyla bişey konuştuk.
(BEYLER CAMi iMAMIN ADINI VERMiYORUM ŞiMDiLiK SALLIYORUM Bi iSiM:Eren olsun.)
Dedem durarak,
D- Olum Eren Hocan 2 aydır köyde yok memleketine gitti.
Ömere yarra yedik bakışı attım.
Eve vardık dedem ağaçları dikiyor.
Ö-Olum hoca değilmiş bak ben sana dedim inşallah dedem yanlış hatırlıyordur.
B-Abisi o angiblopediler unutur dedem unutmaz o hoca değilse kimdi?
Ö-Kanka bence o cin'di.
B-Ömer ağzımı bozdurma aptal aptal konuşma mağdem o cindi camiye nasıl girdi aptal hadi onu geçtim nasıl Türkçe konuşuyordu. (Beyler Feres baba sağolsun öğretti herşeyi cinler akrep yılan ve insan kılığına girebiliyorlar).
O akşam hadi gibtir olup gidelim diye oyalanıyorum babam beni arıyor
-Efendim baba
-Olum biz fayansları aldık geliyoruz yapmaya iki gece daha kalıcaz hadi görüşürüz. Diyip kapattı.
Ömere anneme yengeme dedim 2 gün daha buradayız.