Melis geldi, bana gözünün ucuyla baktı. Naber iyidir felan derken içeri geçti. Esra ile sarıldılar, havadan sudan muhabbet ettiler. Esra'nın kollarını fark etti ve gözleri fal taşı gibi açıldı. Ama çaktırmadı. Çay yaptım bunlara içtiler. Esra biraz olsun rahatlamıştı. Yemek yemedi. Yorgundu hala. içeri uzandı ve uyumuş. Yaktım bir sigara aldım çayımı karşılıklı oturuyoruz melisle. Uzun bir sessizliğin ardından melis sordu.

-Neredeydin bu kadar zaman dedi.

-işlerim vardı melis dedim.

-işlerinden dahamı önemliydi he? dedi.

-Ortada hayatlarımız vardı dedim.

sustu.

Olayları anlattım.

Aradan kısa bir zaman daha geçti ve bu gidişin esra ya yaramadığı gibi sana da yaramıcak bunu bil dedi, imalı bir şekilde.

Kastettiği şeyi anlatması için bi daha sordum. Melis Esra'nın en yakın arkadaşlarından biriydi. Her şeyini bilirdi. iyi biriydi ama bana karşı bi öfkesi de yok değildi.

-Melis her şeyi bilmek istiyorum. Bu yaşadıklarımız nedenini. Anlat artık bana dedim ve anlatmaya başladı. Tekrar şok oldum!