Fark ettiğinde ise ağlamaya başladı,

Yine mi diye sordu kendine.

Aşkım noluyor bak ben kafayı yicem. Anlat dedim. Anlatamam dedi titremeye başladı. Nefesi kesildi bir an için. Titremeye devam ediyor aynı zamanda ben sıkı sarıyorum. Derin bir besmele çektim ve derin bir nefes verdi. Kendine gelmişti. Öptüm anlından. Aradan bi kaç saat geçti biraz olsun kendimize gelmiştik. Sordum tekrar ama anlatmadı. Bunun bir kaç arkadaşı vardı. Onları çağırıyım belki moral olur falan diye. Açtım telefonunu Zeynep'i aradım.

zeynep (z) ben (b)

B: Zeynep'cim nasılsın?

Z: Ooo beyfendi geri mi dönmüş?

B: Zeynep seninle bunu konuşmak için aramadım.

Z: Noldu peki anlat o zaman

B: Esra biraz sıkıntılı, gelsene biraz oturun muhabbet falan edersiniz

Z: Ona numaramı silmesini söyledim, ne arasın ne sorsun, o deliyle uğraşamam artık.

B: Kime ne dediğine dikkat et, hem ne olmuşta ne bu tavırlar.

Z: Dediğim gibi, ne arayın ne sorun, bende delirmek istemiyorum, söyle ona en yakın akıl hastanesine yatsın

B: Düzgün ko...

Telefonu yüzüme kapattı. Telefonu fırlatmamak için zor tuttum kendimi. Melisi arayayım dedim. Aradım da. Yarım saate kadar geleceğini söyledi.