Yine her zaman ki gibi dersim bitmiş kampüste kuzeni bekliyordum, aynı üniversitede okumamız hala bağlarımızın kopmamış olması beni sevindiriyordu, kuzenim aynı zamanda en yakın dostumdu benim, dertlerimi, özelimi paylaştığım tek bir insan vardı, kuzenim vardı, aynı sene doğmuştuk aynı sene üniversiteye hazırlandık ve aynı sene aynı üniversiteyi tutturmuştuk..

Dersi bitmişti sonunda beklemekten ağaç oldum...

+Ne yapalım sansar yine fix devam mı? (yemek, kafede bir bardak çay ve ps salonu)
-yok kuzen bu sefer kızlarla buluşacaz unuttun mu?
+sansar dıbına koyayım bıkmadın mı bu işlerden..
-doğruyu bulana kadar bıkmak yok kuzen...

Not: Bu hikayeyi 1 kişi rezerved alsa bile yazıp bitireceğim!