Abi o kadar çağırdım sizi duymadınız, konuşuyordunuz burda dedim. Yalnız ses tonum bi tık sert çıktı. Kızmıştım. Hem serumu takmış gelip bakmamış, hem de çıkışıyor bana dıbınaa.

Lan bu yeni çömezler de amma artis amk ha dedi yanındakilere revirci. Öyle amk yarın biraz mıntıka temizliği, biraz kum çuvalı taşısın da bakalım kalıyor mu artistliği dedi diğeri. Anasını satayım adam bana domuz gribi diye teşhis koymuş, benim ödüm zütümden çıkıyor ölecek miyim diye, eleman benle sidik yarışına girmiş. Allah'ım nereye düştüm ben ya diye içerlendim. Sesimi de çıkaramadım ama. O kadar halsizim ki, hem uğraşmak istemiyorum hem de biraz atar yaparsam ebemle çok samimi ilişkiler içinde bulunabilirler korkuyorum. Kum çuvalı taşımak var işin ucunda.

Git yat lan. Senin yerinde olup o yatakta yatmak isteyen kaç asker var biliyor musun dedi revirci. Diğeri la olm boşver uğraşma amk diye söze girdi. Sinirden gözlerim doldu amk. Dişlerimi sıkıyor ya sabır çekiyorum. Ağır ağır odama döndüm. Ama sinirden deliricem arkadaş. Neyse sakin olmalıyım. Burası asker ocağı. Acemi birliğinde yan bölükte kavga çıkmış, 4 asker bi askerin küfürleşme yüzünden ağzını yüzünü yamultmuş, bunun cezasını da bütün takım intikal görevlerinde çantalarında 60 kg ağırlıkla dağa çıkarak ödemişti. Ağustos sıcağında ağırlığa, sıcağa ve terlemekten yaşadığı su kaybına daha fazla dayanamayıp önümde bayılan askeri, uzman çavuşun böğrünü tekmeleyerek kalk lan pekekent diye bağırışını asla unutmam. Çocuk yediği her tekmede ıııhh diye inliyordu. Üstelik kavgayla ilgisi bile yoktu.