Başım önde düşünmeye dalıyorum. Ne kadar düşünsem de bir çıkar yolum yok zira ben bu şehirde tekim ve tekin olmayan insanların arasında çırpınmaya başladım ansızın. Tekin olmayan insanlar. Tekin? TEKiN ABi!

Tabii ya, Cemil abinin can dostu. Ulan nasıl düşünemedim bu zamana kadar. Ara sıra mekana uğrar sohbet ederlerdi Cemil abiyle. Çoğu zaman ben de dahil olmuştum muhabbetlerine ve her defasında Cemil abi özellikle söylerdi, senin de yoldaşın artık bu adam diye. Ne işim olabilir ki diye düşünmeden kendimi alıkoyamamıştım o zamanlar. Neden olmasın ki? Neden işim düşmesin ki Tekin abiye. Şimdi tam da sırası. Ama nasıl ulaşırım bilmiyorum. Eminim ki Cemil abinin buralardan gidişinden haberi vardır, ne yapayım? Oturup adam buralara uğrasın diye bekleyeyim mi? Olamaz öyle bir şey. Canımız tehlikede...