Telefonum çalıyor, bilmediğim bir numara. Yabancı bir ses karşılık veriyor telefonu açtığımda. Diyor ki yanlış yaptın. Ne yanlışı kardeşim!? Cemil abi bağırıyor arkadan asla itaat etme kimselere. Leş bir kahkaha duyuyorum ahizeden, bir patlama sesiyle irkiliyorum devamında. Cemil abi, farzet ki öldüm demesini fiile dönüştürüyor ve gözlerime inen buğulu perdeyle dalıyorum uzaklara. Arkasının gelmemesi için sözümüzü dinle diyor bir anda nefret dolduğum insan, sonrasında telefonun kapanış sesi.

NASIL BiR OYUNUN iÇiNE DÜŞTÜM LAN BEN!?

Funda tedirgin, korkmuş bir şekilde benden bir yanıt bekliyor. Ne yapacağız şimdi? Her şey aynı şekilde devam etmek zorunda çünkü bu bizim kurduğumuz bir hayat ve müdahale etmek gibi bir hakları yok.

+Gidelim mi?
-Nereye?
+Uzaklaşalım sadece, bela istemiyorum. Neler yapabileceklerini sence yeteri kadar sokmadılar mı gözümüze? Seda, Selim, Cemil abi... Yavaş yavaş yok oluyoruz Can, korkuyorum!

Haklı... Kim olsa korkar, ben de korkuyorum elbet ama bir yolu bulunmalı. Polislerin hiç bir şey yapabildiği yok ki. Hoş, eminim ki onların polisler içinde de bağlantıları vardır illa ki. Kimi kime şikayet ediyorsak...