ben devam ediyorum binler birsürü çügü aldım kafa rahat amk. bu arada çügü atanların ananesi/babanesi yalnız yaşayan dullardır.

o anda aklıma dank eden şey ise, rahmetliden bahsederken aslında hep hasret kaldığı, özlediği muameleleri anlatmasıymış aygül teyzeciğimin. artık ikimiz de dayanamaz hale gelmiştik. köyden getirdiği tereyağından bir pinçük alıp o fethedilmeye hazır, tıpkı kitaplarda anlatılan, cthulhu mitosunda bahsi geçen ve yalnızca 1 fethedeni olan mağaralar gibi vajinasına çalıverdim. tereyağı daha vajinasına değer değmez eriyip gitmişti bacaklarından.
tıpkı 25 gün hiç açılmamış buzdolabı kokusu yükseldi birden tereyağıyla o mükemmel cildin birleşmesinden. adeta etraftaki ağaçlar çiçek açmış, begonviller boy vermişti. dedim ki; ben seni bu kadar sene öyle bir arzuladım ki, bunu burada 5 dakika içinde bitirmeyeceğim. bana saygül de dedi.
o pişi hamuru kıvamındaki muazzam poposundan kavradığım gibi aldım bunu yatak odasına zütürdüm yasladım duvara. bacaklarıyla belimi sarmış, elleri başımdaydı ben badılcan gibi sarkmış göğüslerini emiklerken. kalbine giden yol o göğüslerden geçiyordu biliyordum ve ona rahmetliyi bir şekilde unutturmalıydım...

edit: imla