O kişi sanki elini Metenin alnına koyup ona bakıyordu. Hafif bir ses tonuyla konuşmaya başlamıştım, Raşit 1 saatten beri fener arıyorum ama sen orda oturuyorsun, bunu dedikten 1 dakika sonra koluma birisi sıkıca sarılmıştı ve o kişi yanımdaydı. Ona doğru döndüm Raşiti gördüm ikimiz de birbirimizden bir hayli korkmuştuk. Raşit şöyle dedi
"ALLAHHH olum manyak mısın lan orda oturan kim"
bilmiyorum ben sen zannettim, kafamızı o yöne çevirdik biraz ona baktık ve o kişi de Meteyi boş verip kafasını hızlıca bize döndü sanki kafası tam tersine tur atmış gibiydi, zaman ve mekan algısı fazla korkularımız yüzünden büyümüştü. Bulunduğum yer o an 10 metre gibi uzamıştı sanki, zaman geçmiyordu kala kalmıştık. O bize döndüğü sırada ona dikkatlice baktık ve gözleri kan kırmızısıydı suratı siyahtı. 18 yaşında sağlam vücutlu bir erkek gibiydi. Raşit kolumu çok sıkı kavramıştı ve bana kenetlenmişti o anda kafalarımızı birbirimize çevirerek kendi surat ifadelerimizi incelemiştik çünkü bu bir kişinin gördüğü hayal olabilirdi ama maalesef öyle olmamıştı...