Artık senin ismin selami dedim bana mal mal baktı hatta bakmadı bile, yarasa amk bu ne anlasın diye kendi kendime küfrettim. Odama gittim üstümü değiştirdim. Selamiyi alıp dışarı çıktım. Durakta otobüs bekledim. Millet bana deli deli bakıyordu. Hayatınızda hiç yarasa görmediniz mi yeni trend evlerde yarasa beslemek ne kadar çomarsınız demek istedim ama diyemedim. Selamime mahzun bir bakış attım. Otobüsüm geldi kartımı bastım girdim otobüse millet bana deli mi bu amk bakışlarıyla iğnelemeye başladı. Şoför abiyle göz göze geldim ne bu yeğen gibisinden jest mimik yaptı. Bende uzun mesele gibisinden jest mimik yaptım. Yanına oturduğum teyzem bu ne evlat diye sordu ben ise: teyzeciğim bu yarasa yaralı, belediyeyi veterinerlik hizmetlerini aradım açmadı şimdi belediyeye zütürüyorum dedim. Teyze ilk başta yarasama sonra bana bakarak bildiği bütün sureleri okudu. Arkadaki liseli grupları koltuğumun yanına koyduğum selaminin fotoğraflarını çekiyordu hissediyordum. Gülüyodu arada binler.