Sefaletten kurtuluş ile aslında var olmayı anlatmaya çalıştım. Ölüm ne kadar kotu dimi? Niye çünkü çürüyüp gidicez, yok olacağız (öyle değil de hani anlatmak için diyorum). Var olmanın, yaratılmanın kıymeti. Aslında senin bu sorularına islam Âlimleri yüzlerce eser yazmışlar. Ben burda bir kaç satıra, anahtar cümlelere sığdırmaya çalışacağım. Hemde o 100lerce eserden sadece birini. Şöyleki;

Allahın isimleri vardır malum. Rahman, Rahim, Cabbar, Kahhar, Latif, Tevvâb, Afüvv, Settar... 99 tane. Daha fazlada aslında (esasen sonsuz) en bilinenleri 99 esması. Neyse. Bu isimlerin her biri tecelli etmek ister. Yani Allah bu isimlerini görmek ve göstermek ister. Tecelligah arar. Kahhar ismiyle kahretmek, ezmek azap etmek isister Rahim ismiyle sınırsız ihsan etmek ister. Latif ismiyle lütfetmek ister. Ama ayni zamanda Adil ismi de adalet ister... Mutlak adalet... Rahman ismi ise asi olsun itaatkar olsun, kâfir olsun mümin olsun nimetlendirmek ister.

işte burda imtihan ortaya çıkar. Hepimizi direk cennette yaratsaydı Kahhar ismi boşta kalırdı ve de Cabbar ismi. Direk cehenneme atsaydı Rahim, Latif isimleri boşta kalırdı. Hem Tevvâb ve Afuvv isimleriyle günahkarları affetmek ister. Settar ismiyle ayıpları örtmek. Mümît ismiyle öldürmek, Muhyî ismiyle diriltmek ister.
Peki simdi bu imtihan dünyasını yaratmasaydı nasıl tecelli edecekti bu isimler? Cehennemde af yok merhamet yok. Tevvâb isimleri boşta kalıyor. Cennette azap yok kahır yok. Kahhar ismi boşta. Ahirette olum yok beka var Muhyî ve Mümît isimleri boşta.

Hem Allahın imtihan etmediği direk cennetinde yaşattığı kullarıda var. Huriler, gılmanlar, vildanlar ve melekler. Bu rahmetinin sonsuzluğunu gösterir. Ama cehennemdede görevli melekler (zebaniler) haricinde kimse yok. Yani sorgusuz sualsiz nimetlendirme var ama azap yok.

Ve son olarak Afrikanın ücra köşesindeki dinden habersiz insanlar da inşallah cennetlikler. Haberi olmayana mesuliyette yok.