daha on yedi

O öyle deyince şaşırıp kalmıştım başta bir şey diyemedim sonra ‘’ben de senden hoşlanıyorum’’ deyiverdim. Zilin çalmasıyla birden ayağı fırladı ‘’ee yani şimdi biz çıkıyo muyuz’’ diye sordu gözlerimi kapayıp tebessüm ettim ve ‘’evet çıkıyoruz’’ dedim kocaman gülümsedi ve gitti sınıftan. Ortak bir arkadaşımız tüm koridorda çıktığımızı bağırdı ve herkes öğrenmiş oldu. O günün çıkışında herkes bize bakıyordu Alper yanıma geldi ve omuzuma dokunup görüşürüz dedi ve kırmızı bir halde çıkıp gitti.
Çok tuhaf hissediyordum uzun süre sonra ilk defa bir olay beni heyecanlandırıyor ve ilk defa birinin gülümsemesi içimi ısıtıyordu. Şimdi size biraz Alper’i anlatacağım. Alper dediğim gibi çok aşırı utangaç ve çok içine kapanık biriydi. 2-3 kişi dışında hiç arkadaşı yoktu. Konuştuğu bir kız arkadaşı yoktu dersleri hiç önemsemiyordu. Zekiydi ama hiçbir şeyi umursamıyordu. Zamanla tanıdıkça hiç özgüveni olmadığını gördüm. Küçüklüğü onunda zor geçmiş ancak benim yaşadığım zorluklardan daha farklıydı onunkiler. Aile sevgisi görmemiş hep ezilerek büyümüş ve bence bu sebeplerden dolayı bu denli içine kapanıktı.
kalanını yavaş yavaş atarım..