Mustafa’nın Görüşü

Deli gibi koşuyordum. Kesin çita modundaydım. Normalde köylülerin yanında kullanmazdım ama kullanmak zorunda kaldım. Gözlerimi görmesinler diye kapalı olarak koşuyordum ve yarasa gibi sinyal göndererek yerimi buluyordum. Hastaneye vardım. 20 saniye geçmişti dağdan hastaneye kadar gitmem. Hastaneden içeri girdim. Kendime hemen “Aptal onu neden buraya taşımadın” dedim Kendi kendime. Çok pişmandım yaptıklarım için. Çocukken benim için çok dayak yemişti. Ama ben yıllardır ona kin duymuştum. Kokusunun peşinden gitmeyi istemiştim ama gidemezdim. Köyden ayrılacak kadar param yoktu. Hastaneden içeri girdim ve bir doktor buldum. Doktor tanıdıktı ve benim hayvan gibi davrandığımı söylerdi hep.

Mu-“Doktor acilen gelmen lazım dağda kalp krizi geçiriyor” diyebildim. Aceleden ne diyeceğimi şaşırmıştım.

Do-“Hemen geliyorum arabaya bineyim”

Mu-“Araba o dağa çıkmaz şimdi sen bana bin” dedim. Doktor şaşırmıştı. Daha fazla dayanamadım ve doktoru sırtıma zorla alıp koşmaya başladım. Gözlerim kapalı koşuyorum.

Do-“Daha sonra bu olayı bana anlatacaksın”

Mu-“Tamam ama acele etmemiz lazım” dedim ve hızlandım.

Edit. Beyler ben yurda geçiyorum geç oldu kendinize iyi bakın yarın devam ederim duruma göre bitirebilirim de. Siz karar verin yarın bitireyim mi yoksa uzatayım mı? Neyse ben kaçar yarın yazarım.