Dayımların evi büyük bi evdi. 3 tane çocuğu vardı ama 2 tanesini evlenip kendi evlerine çıktılar. Orta halli bi adamdı dayım. Boş odaya ikizim ve annem, ben de kanepede yatmıştım o gece.

Ertesi sabah kalktığımda belim hafiften agrıyordu. Boyum da bi hayli uzun olduğu için kanepeye doğru düzgün sığamamıştım.

Annem, Ayda ve yengem kahvaltıları hazırladılar. Hep beraber kahvaltıyı yedikten sonra, kuzenim Yiğit bizi gezmeye zütürdü. Konak' a gitmiştik. Meydanı gezdikten sonra Yiğit okul durumumu sordu.

Yiğit: Y         Ben: B         Ayda: A

Y: Okul durumunu napcaksınız?
B: Ara vermek zorunda kaldık, para lazımdı.
Y: Yani bu sezon gitmeyeceksiniz ?
B: Aynen.
A: YGS' ye hazırlanırız bu sene.
Y: Gereken bi şey var mı ?
A: Test kitabı olsa iyi olurdu.
Y: Alırız dönüşte.

Gezerken gözüme tek başına basketbol oynayan bi adam ilişti. Babam şehit oluncaya kadar Beşiktaş' ın Ankara' daki altyapısında oynamıştım. iyi basket oynardım. Adamın yanına gittim.

- Selam.
+ Selam.

Köşedeki banka oturup adamı izledim. Bi müddet sonra beraber oynama teklifinde bulundu. Kabul ettim.

Teke tek maç yaptık ve adam beni yendi. 21-16. O tahminimce pointer guard ve ben de pivottum.

Adamı tebrik ettim. Nerde oturduğunu sordum. Alsancak' ta oturuyorum dedi. Adı Çağlayan' dı. iyi birine benziyordu. Daha sonra tekrar bir araya gelebiliriz diye numaralarımızı aldık. Ardından hava kararmaya başladı ve eve döndük.