okulun bitmesine 1 ders kala falan burnum tekrar kanadı 2-3 damla birşeydi biraz korkmuştum. sabah uyandığımda da kanamıştı sebebi ne olabilirdi. pek bir fikrim yoktu geçiştirdim. okuldan çıkıp eve dönerken yine mehmet amcayı gördüm. bana seslendi. yanına çağırdı. ne içersin dedi çay söyleyeyim mi dedi. korktum kendisine belli etmeden ses tonu mimikleri falan dün gece rüyamdakinin aynısıydı. teşekkür ederim mehmet abi dedim. sen bilirsin emre dedi. ee ne var ne yok hayat nasıl gidiyr dedi. herşey aynı mehmet amca dedim. iyi bakalım dedi. iyi akşamlar deyip evin yolunu tuttum. giderken aklımda bin türlü sru vardı hepsi kafamın içinde karınca sürüsü gibi dolaşıyordu. ama sonra kendi kendime söylendim. paranoyak olma emre. herşey tamamen tesadüf. mehmet amca kim astral seyahat kim dedim ve güldüm. eve gittim ve yine bildiğiniz üzre araştırmaya başladım. Astral seyahat üzerine kurulu bir sayfada bir konunun altına ruhsuz nick li biri yorum yapmıştı. yorumdaarkadaşlar bu işler öyle bildiğiniz kadar kolay değil eğer bu işe girmek isteyen varsa aranızda sakın başlamasın. ama aranızda daha önce seyahat etmiş birisi var ise onu yolundan alıkyamaz artık kimse. çok meraklı olanlar için yazıcağım 2 kelimem var. eğer diyer byuttaki varlıkları görmek isterseniz aklınızın alamayacağı kadar yoğunlaşmanız lazım. rüyanın içinde bile yğunlaşın sonrasında zaten ne olacağını göreceksiniz. ruhsuzun yazdıkları çok ilgimi çekmişti. sanki artık hayattaki tek amacım seyahat etmekti. saat 23:45 herkez uyudu suyumu aldım perdeleri ve ışıkları kapadım üzerimdekileri çıkarttım ve telefonu 07:35 ' e kurdum. uçak moduna alıp yatağa uzandım. odaklandım. o kadar yoğunlaştım ki sanki damarlarımda gezen kanın akışını hissediyordum. yatakta sanki sırt üstü havalanmış gibi hissettim aşağıya baktığımda kendi bedenimi gördüm. korkmadım nedenini bilmiyrum ama korkmadım. sonra evi gezmeye başladım. herşey yerli yerinde ve şaşırtıcı olan ise evdekiler yataklarında uyuyor. sanki ben rüyadayım ama dünya aynı. sonra pencereyi açtım gündüz olmasını geçirdim aklımdan ve gözlerimi kapadım. gözlerimi açtığımda etraf karanlıktı. rüyalarıma hükmetmeye başladığımdan beri ilk defa aklımdan geçen olmamıştı. pencereden dışarıya baktığımda yolda 2 kişi yan yana yürüyordu birisinin yüzü karanlıktı siyahtı. diğerinin yüzünü gördüğümde başımdan aşağı sanki kaynar sular döküldü. mehmet amca. sanki kan damarlarımdan çekildi kurudu. nefesimin kesildiğini hissettim. ve bir anda sırt üstü yatağıma düştüm. uyandım. terlemiş bir vaziyette. hemen pencereye koştum. sokak bombştu. yatağıma döndüm. ışıkları açtım ve pijamalarımı giyip yatağa yattım. o gece ışıklar açık uyudum tekrar seyahat etmek istemedim. sabaha kadar uyuyamadımda. güzel bir kahvaltı yaptım okula gitmeden. yolumu uzatarak gittim o gün okula. mehmet amcayı görmek istemedim. okulda sürekli uyudum. artık arkadaşlarım yanıma gelmiyrdu muhabbet etmiyordu. akşama kadar sürekli içimde korku vardı.

beyler içimden geldikçe yazıyıyorum beğeniyorsanız şukuyu ekgib görmeyin.