okulda çok dikkatsizdim aklımı derse değil sürekli dün geceki rüyaya yoruyordum. yine kalbim heyecanlandı okulda hızlı hızlı atmaya başlamıştı. okulda burcuyu gördüm yine rüyadaki gibi değildi yüzüme bile bakmıyordu. neyse dedim kendi kendime nasıl olsa akşam tekrar uyuyacağım istediğim gibi görürüm onu rüyamda. okuldan eve dönerken bizim skağın 2 alt sokağında berber hüseyin abinin dükkanının yanındaki saatçi mehmet abiyi gördüm. daha doğrusu farkettim. beni gördüğünde herzaman yüzü gülen adam kaşlarını çatmış sanki bana bakarak birşeyler düşünüyormuş gibiydi. dükkanının önünden geçerken iyi günler mehmet abi dedim. sadece kafasını salladı. morali falan bozuktur dedim. eve gittim. son zamanlarda yaptığım şeyi astral seyahat hakkında yazılanları yorumları falan okumaya başladım. içimde ki his artık tamamen bu işe odaklanmam gerektiğini söylüyor gibiydi. bu beni çok daha fazla heyecanlandırmaya başlamıştı. saat 23 civarı bizimkiler uyumuştu. ev tam istediğim gibi sessizdi. en ufak bir çıtırtı bile dikkatimi dağıtıyordu. mutfağa gittim bir bardak su içtim heyecandan dilim damağım kurumuştu. içtim ve bir bardak daha aldım onuda yatağın kenarındaki sehpaya bıraktım. telefonu yine 7:35 e ayarlayıp uçak moduna aldım. üzerimdeki kıyafetleri çıkartıp sırt üstü uzandım. hava yine sıcaktı üzerime birşeyler örtmedim. tavana odaklanmaya başladım nefesim ağırlaştı ve kalbim yavaşlamaya başladı. sanki kalbim atarken sesini duyuyordum. ve ruhumun sanki bendenden çıkmaya başladığını hissettim bu beni korkutmuştu. bir anda sanki kendi bedenimi yatakta görür gibi oldum kalbim o kadar hızlı atmaya başlamıştıki içimdeki heyecan yerini korkuya bırakmıştı. sonra bir anda kendimi burcunun yanında buldum. bir kafede çay içiyorduk. aklımdan arabamın anahtarını getiren vale geçmişti . sonra vale geldi ve sayin emre bey arabanızı parkettim buyrun efendim buda anahtarınız dedi. burcunun gözleri açılmıştı sanki benden biraz daha etkilenmiş gibiydi. kıvırcık saçlarına odaklandım çok güzellerdi. gülüşüne kaydı gözlerim. herşey istediğim gibiydi. artık aklımdan ne geçirsem gerçekleşiyordu. içimde artık korkuya dair hiç bir iz kalmamıştı. aklımdan burcuyu alıp new yorka gitmeyi geçirmiştim. hesabı garsona verdim ve cafeden çıktık. ama bir tuhaflık vardı. dışarısı sanki istanbul sokakları değildi. gülümsedim ve amerikada olduğum aklıma geldi. arabaya bindik ve gezmeye başladık. uzun uzun binalar sokak tabelaları herşey çok fazla güzeldi. sonra bir anda kendimi saatçi mehmet abinin dükkanının önünde buldum. aklımdan böyle birşey geçirdiğimi hatırlamamıştım. yanımda ne burcu vardı nede arabam. mehmet abi bana seslendi. emre gel biraz laflayalım dedi. bende yanında gittim çay içermisin dedi olur dedim. sonra çay söyledi kahveci ibo abiye. ibo abi saniyesinde çayları getirdi. şaşırmıştım. mehmet abi bir anda bana dünyama hoş geldin emre artık dünyamı biliyorsun. ve yaşıyorsun buradan kurtuluşun yok. dedi. anlam veremiyrdum. sonra. etrafta mahallemde daha önce görmediğim insanları görmeye başladım. hepsi çok tuhaf gözüküyordu. karanlık gibiydiler ne olduğu belirsiz. sonra bir anda nefesim kesilir gibi oldu. yüksekten düşermiş gibi bir his oldu içimde. ve alarmın sesi yankılandı kulaklarımda. uyandığımda biraz terlemiştim. ama birşeyi farkettim kalbim daha önceki gibi hızlı değil nrmal bir şekilde atıyordu. sehpadaki suya uyandım ve onu yudumladım. odamın sağındaki lavaboya girdim yüzümü yıkamak için burnum kaşınıyordu sanki. aynaya baktım ve burnumun sağ deliğinden kan gelmişti. 2 damla kadar önemsemedim ve yüzümü yıkadım. okula gitmek için hazılandım ve okula dğru yol aldım mehmet abi herzamanki gibi dükkanı açmış simidini yiyip çayı yudumluyordu. beni gördü ve emre iyi dersler dedi gülümseyerek. her zamanki gibiydi. içimde rüyaya dair bir korku vardı. o da kalmadı. okula vardım ve herzamanki gibi akşamı beklemeye başladım...

beyler devam edicem. kimler burda bir görsemmm