Birden uyandım. Uyandığımda evdeydim. Anneannem birkaç kocakarı ilacı yapmış bana içirecekti kendimi toparlamak için. Annem elimi tutuyordu. Nasıl bir kabus görmüşsem annemin eli mosmor olmuştu. Direk elimi çektim ve kısık bir sesle

b-“Anne özür dilerim ellerin... ”

A-“Birşeyi yok oğlum alt tarafı küçük bir morarma” dedi. “Anne benimle gelir misin?” dedi anneanneme. Anneannemle geçtlier mutfağa. Kendimi toplarlayıp gizlice dinleyecektim. Belki bana ipucu verirlerdi.

A-“Anne sana söylemiştim hiç buralara gelmemeliydik”

An-“Gelmeyip de ne yapacaktınız? Paranız mı var şehirde yaşayacak? Kocan öldükten sonra tekrar evlenmem diyen sendin. Şimdi bana burada laf söyletme” dedi. Mutfaktan çıkmaya hazırlanıyorlardı birden yine öngörüm çalıştı. Annemler mutfaktan 8 saniye sonra çıkacaktı. Bu arada önümdeki masadan dolanırsam 3 saniye geç kalırım ama üstünden zıplarsam 2 saniye fazladan zamanım olur yatmak için. Bende masanın üstünden atladım ve yattım 2 saniye sonra çıktılar. Tam da hesapladığım gibiydi. Bu köyde hoşuma giden tek şey bu yeteneğim olmuştu. Daha sonra annemler girdi içeriye anneannem kocakarı ilaçları dayadı ağzıma dayadı ağzıma. Tadı güzel olan kocakarı ilacı keşfedilmediği için kötüsüyle idare ettik.

Edit: Muhtemelen bu günlük bu kadar. Zaten fazla okuyan yok gibi. Yarın devam ederim artık okuyan herkese teşekkürler.