Dünkü olaylar hala aklımdan çıkmamıştı. Ve bu sabahki öngörü yapmam. Kendimi sharlok holmes gibi hissetmiştim. Kabloyu düşüreceğini nasıl anlamıştım? Aslında o kadar önemsemiyordum şanslı bir tahmindi sadece. Köyden ayrılmamızın nedeni benim yaşadığım olay olabilir miydi?

Kahvaltımı bitirdim ve dışarı çıktım. inşallah emre ile karşılaşmam diye ümit ediyordum. Çünkü beni görse yine sinirleneceğini hissediyordum. Yoluma devam ettim. Bu sefer okulu da geçtim ilerisinde bir park vardı. Bayağı küçük bir parktı. Bir salıncağı vardı, bir tane tahtırevalli ve bir tane de bank vardı başka bişey yoktu. Geçtim banka oturdum öyle boş boş bakıyorum sokağa. Daha sonra arkamdan biri dokundu. (Amk birisi de önümde çıkmaz zaten) Arkamı döndüm ve Merve vardı karşımda.

M-“Nasılsın bir bine iyi misin bugün?”

b-“Nasıl iyi olayım senin dünkü söylediğin olay Leyla olayıydı değil mi?” dedim

M-“Emre’den öğrendin değil mi?” dedi bana.

b-“Kimden öğrendiysem öğrendim neden bana dün söylemedin?”

M-“Söylemek istedim ama cesaret edemedim. Nasıl söyleyebilirdim ki senin Leyla’yı öldürdüğünü”

b-“Bir dakika bir dakika ben mi öldürdüm?” diyebildim sadece. Sesim neredeyse çıkmamıştı. Boğazım düğüm düğüm olmuştu.

M-“Biz senin yapmadığını biliyoruz ama köylülerin bazıları senin öldürdüğünü yaydılar. Bilirsin köyde haberlerin hepsi doğru olmaz”

b-“Ben olayı hatırlamıyorum ki, ya gerçekten ben öld..” Bir anda tokat attı. Tokat atana kadar ne dediğim farkında değildim. Gözyaşlarım akmaya başladı. Ağlıyordum bağırarak. Bünyem kaldırmamıştı bu kadar haberi. Merve bana sarıldı. Mervenin omuzlarında ağladım en az 20 dakika kadar. Daha sonra “Tamam ben iyiyim” dedim ama kızın t-shirt hep salya sümük oldu. Kıza ayıp ettim. Hemde fena ayıp ettim
.
b-“Kusura bakma t-shirt ün bu hale geldi

M-“Önemli değil ve merak etme sana bütün olanları hatırlamanda yardımcı olacağım” dedi ve gitti.