Eve doğru yola koyuldum. Sinirim geçmişti ve annemden özür dilesem iyi olur diye düşündüm. Eve doğru giderken benim yaşlarımda bir genç

E-“Merhaba bir bine ne ararsın bu köyde” diye bir kafiye yaparak selamladı. Bu köyde ünlüydüm küçükken herhalde. Genç sarışındı çocuk ama saçlarını 3 e vurdurmuştu. Kot pantolonu bol geliyordu. 1980 modasını geri getirmişti sanki köye. Gözleri yeşil ama 2 metre boyu vardı. Benim boy 1.75. Beni nasıl görmüştü onu da anlamamıştım. Yani o boydaki bir adamın beni görebilmesi için merceğe ihtiyacı vardı.

b-“Kimsiniz tanıyamadım” demekle yetindim.

E-“Ben Emre hatırlamadın mı beşimiz beraber oynardık küçükken.” dedi.

b-“Beşimiz derken?” diye sordum.

E-”Sen, ben, Mustafa Melike Leyla” Leyla adını duyduğum anda başıma bir ağrı girdi. Birden içimi korku kapladı. Sanki Leyla’da bir yanlışlık vardı. Hemen sordum

b-“Leyla nerede şu anda?” dedim. Emre beni itti yere düştüm.

E-“Benimle dalga mı geçiyorsun Leyla öldü hatta sen de yanındaydın.”

Edit: Bu arada okuyan belli etsin kendini yeni başlık açmayacağım muhtemelen buraya yazacağım ne yazacaksam. Amacım trend değil sadece hikayelerimi birilerinin görmesi.