Toparlanıyoruz...

Sonunda dönüş zamanı geldi. Herkes artık evini özlemiş durumda tıpkı bizim gibi. Herhangi bir sorun teşkil etmiyor artık uçuşum. Havalimanına doğru yola koyulduk, herkese bir neşe hakim. Arabayı Cemil abi kullanıyor, yanında Selim. Seda, Funda ve ben arkadayız. Sonunda göründü havalimanı, her saniye daha da yaklaşıyoruz. Kalbim daha hızlı atmaya başlıyor, heyecanlanıyorum. Ellerim Funda'nın elleri arasında, Seda geçtiğimiz yerleri izliyor. Selim'in dilinde bir şarkıdır mırıldanıyor saatlerdir. Cemil abi bize, orada yokken olanları anlatıyor. Arada gözleri aynadan bize takılıyor, gözlerinin içi gülüyor adeta. Hiç biri aynı kanı taşımayan beş insan, şimdiye kadar karşılaşılmış en güzel aile ortamı... iyi ki varsınız sevdiklerim...