Buldum ammunationı. Köyün merkezi gibi bişey var, orada. Ordan bir susturuculu silah alıp yola döküldüm. Dağa çıkmam gerekiyordu. Oldukça zor motogibletlen giderken. Bu işin zoru Adamı öldürmek değil, bu dağa çıkmaktı. Neyse, çıktım sonuç. Bi aralar düşüyordum ama çıktım. Bi ağaç arkasında duruyorum, odundan yapılmış bir evin etrafında korumalar geziyor. Fırsatı bulduğum anda koştum evin içine. Komiserin sırtı bana dönüktü. Yavaş yavaş, sessizce yaklaşıp bıçakladım onu. Fotoğrafı çektiğimi korumalar duydu. Çatışma başladı ama bunlar Ballas değil. Bunlar profesyonel. Kaçtım sonunda. En zor bölüm buydu. Az önce yavaşça çıktım ölüyordum nerdeyse, şimdi hızlıca kaçmam gerekiyordu. Düştüm hatta, ama o aşağadaykendi, ölmedim. Hastahanede biraz tedavi gördükten sonra bişey kalmadı. Sonra gittim Tenpennye fotoğrafı verdim. Aferin falan dedi. Ondan itibaren her çağrıda bişey yapmam gerkiyordu.
Bu iş bittikten sonra Cesarı aradım.
CJ: Selamün Aleyküm
CV: Aleyküm Selam hombre.
CJ: Kanka sen benim buraya gelsene Kendli alıp. Kendk tehlikede burası güvenli.
CV: Tamam biraz bi işim var o bittimi gelirim.
CJ: Olm sen benimlen dalgamı geçiyorsun? Hemen geleceksin, giberim işini.
CV: Tamam hombre sakin ol. Geliyoruz.

Sonra saatlerce oturup onları bekledim.