Park yerine geldiğimde Sweeti yaralı gördüm.
CJ: Abi!
S: CJ, benim işim bitti, sen kendini koru.
CJ: Ölmeyeceksin Abi, ölmeyeceksin diyip çatışmaya başladım.
Ilk önce bir kaç tane düşman vardı, onları kurşunladık. Sonra bir araba dolu Ballaslar geldi, ardından bir minibüs. O yetmedi, birden polis geldi. Teslim olmamız gerekiyordu, başka çare yoktu. Teslim olmak isterken birinin bana silahınlan kafama vurduğunu anladım. Ondan itibaren her şey siyahdı.
Uyanıp gözümü açtığımda herşey hala siyahdi.
CJ: Nerdeyim lan ben, torbayı al başımdan!
Torbanın indirilmesinden sonra o üç memurları gördüm.
CJ: sizin amk ben.
Pulaski: Ağzını topla pekekent!
CJ: Nerdeyiz biz?
Tenpenny: Ananın amında. Burda hiçbişey yok. Ne çeten var, ne silahın, ne bişey. Bi tak yapamazsın.
Arabadan indik ve Hernandez beni kelepçelerden kurtardı.
CJ: Smoke, inanamıyorum ya.
T: Smoke sadece görevini yapıyor, sende bizim verdiğimiz görevleri yapacaksın.
CJ: Yapssam nolcak?
P: Memur Tenpenny, ben bunu bi dövebilirmiyim? Mal mal konuşuyor.
T: Sakin, Pulaski, sakin. CJ, bunları yapacaksın. Yapmassan nolacağını bizzat kendin biliyorsun. Şimdi git şu güzel otele ve dinlen biraz.
Otel dediği mobil evi. Belliki 20 seneden beri kullanılmıyor. Herşey toz duman içinde, tak kokuyor bide. Nerden geldiğini hiç bilmek istemedim, dışarı çıktım. Ya sokakta ya hiç uyumucam dedim. Ama bundan çok daha önemli olan benim bundan sonraki Hayatım. Tenpennynin kölesi olmuşum ben. Ama yaşananları unutmayacağıma söz verdim. Ryder, Tenpenny, Pulaski, Smoke, hepsini gebertecem diye söz verdim o an.