Kim bilir bir daha ne zaman açarsın gözlerini. Bugün, 34. gün bu hastanede geçirdiğimiz. Dile kolay. Koskoca 34 gündür seni bekliyorum, uyanmanı, bana bakmanı, sarılmanı...

Hiç bir bekleyiş bu kadar zor olmamıştı, bu kadar acı dolu. Her geçen gün içimde ki umut alevlerinin büyümesini sağladın ama, hiç azalmadı. Güçlü geliyordun bana, yenilmezsin sen...

Saatler geçti, uzun saatler. Ufacık bir kıpırtı bile göstermedin. Sadece nefes alıyorsun. Bildiğim tek şey bu...