evet beyler olay bundan 3 sene önce bir lise sinifinda geciyor.
Herzamanki gibi ac bi sekilde siramda oturuyorum ders matematik karnim gurulduyor ama duyulmuyor cok şükür sinifin sesi bastiyor guruldamayi bi an sinif sessizlesti herkez o ani bekliyor gibi ve o an karnimdan oyle hunharca bir ses cikti ki onunde uyuyan arkadas uyanip bana bakti herkesin gozu benim uzerimdeydi biseyler yapmam lazimdi ve sonra o masum, temiz, sucsuz arkadasim cok guzel bir hedefti ve uyuyordu hic biseyden habersiz bende ona bakarak hunharca guldum sucu onun ustune attim herkes o masum arkadaşıma gulmeye basladi mutluydum cunku herkez onun yaptigina inanmisti hoca biraz sırıtarak 'tamam cocuklar gülmeyin artik insanlik hali acikmistir' dedi. yaptigim adilik yetmezmis gibi bi de espiri patlattim dedim ki 'hocam arkadasin midesi bize birşeyler anlatmaya calisiyor artik ogle arasina cikalim mi?' sinif kahkahalara bogulmustu ve herkes ogle arasina cikti.
Pisman değilim buda boyle bi animdir.