ilk önce şunu arka plana açıp bırakın gençler.

https://www.youtube.com/watch?v=V4wQIHCAyn4

Hafif bir müzik açtık, sakin sakin düştük yollara. Haritadan baktığımız üzere istediğimiz gibi bir yer bulunacak tek alternatifimiz vardı. O yöne doğru gitmeye başladık. Şehirden çıkmak üzereydik, sordum Funda'ya içecek bir şeyler alacak mıyız diye, çayın yanında muhabbet eder biz demleniriz dedi. Bak bak laflara bak sen. Almadık yani bir şeyler, durmadan devam ettik yolumuza.

Bir saat geçti, daha dar bir yoldayız, hava aydınlandı sayılır. Ağaçlar var buralarda ama oturulabilecek tarzda bir yer çarpmadı gözümüze. ilerliyoruz...

Yol gitgide daralıyor. Bir şerit gidiş, bir şerit geliş olacak kadar daraldı. Pek fazla ağaç kesmemek için sanırsam. Güzel bir düşünce, sonuçta bir orman kolay oluşmuyor.

Eşlik ediyoruz şarkılara Funda ile, bazen usul usul slow bir şarkı bazen de tüm coşkularımızla avaz avaz bağırarak. Güzel güzel ilerlerken bir saniyeliğine Funda'ya takıldı gözüm, yola odaklanmıştı tamamen. Yüzünden yok olan gülümsemesini fark ettim, gözlerimi yola çevirdim.

Tek hatırladığı şey, bir fren sesiydi Can'ın...