Fahriye abla sigarasının külünü küllüğe yavaşça bıraktıktan sonra bana baktı ve ;
-bak umut sen benim olmayan oğlum gibisin. Seni o anan olacak kancıktan daha iyi tanıyorum ama ben seni bu şekilde biyere dalmış ilk defa görüyorum . Varsa bişey anlat bana. Birini öldürdüysen söylemem kimseye dedi ve güldü.
-hayır yani abla katilemi benziyom ikidir ya ...
Neyse ben sana baştan anlatim olayı dedim ve anlattım .
-çok iyi yapmışsın evladım. Bende zamanında o kız gibiydim. Benim şerefsizde senin gibiydi. Ben onun ne b*ok olduğunu sonradan anladım. Ama seni biliyorum. Sen o serefsiz gibi deilsin. Sen bu kızı bırakma dedi.
-çok saolasın fahriye abla. Cidden sende olmasan yaşayamam ben burda.
-nedemek oğlum herzaman. Dedi ve gitti içeri.
Bende kahvemi bitirip yattım. Sonrada raifeyi düşünerek uyudum.