Ben size Funda benim şarkı söylediğimi bilmiyor demiştim ama biliyormuş. Her gecenin seslerinden tut ki videolarına kadar hepsinin olduğunu söyledi bana.

Bana, beni sen yarattın diyor ama eğer öyle olsaydı neler yapabileceğini bilmez miydim. Ben yine şok.

+Gelsene (elimden tutup bir odaya çekiştirdi beni)

Daha ne kadar şaşırabilirim derseniz, iyi dinleyin.
Girdiğimiz oda onun odasıymış. Ev onun zaten de, geceleri uyuduğu odaymış. Yatağının karşısında benim fotoğrafım. Bütün duvar hemde. Öyle ufak ufak fotoğraflar zannetmeyin, bir duvar boyu benim bir fotoğrafım var. Tek bir fotoğraf.

+Bunu ben çizdim (yine o kendinden emin gururlu bakış)
-Efendim!? (yok abi şaşır şaşır usandım ya. bırakıyorum şaşırmayı artık)
+Evet, ben çizdim. Yavaş yavaş, seni tanıdıkça işledim suretini duvara. Beğenmedin mi???
-...

Siz olsanız size de aynısı olurdu şimdi itiraf edin. Nutkum tutuldu bir anda. Yapabildiğim tek şey sıkıca sarılıp havaya kaldırmak oldu Funda'yı.

-Seni seviyorum...
+!?... (benim şimdiye kadar ki şaşırmalarımı toplayıp onun yüzünde hayal edin)

Tabi bende yine o meşhur yüz kızarması boy gösterdi.

Gözleri dolu dolu oldu bana bakarken...