Hiç bilmediğim bir şehirde yaşamaya başlamak biraz farklı bir heyecan getiriyor açıkçası. Nerede ne ile karşılaşacağını bilemiyor insan. Her sokak, her köşe başı farklı ve yeni şeyler demek oluyor.

Sanırım aradığım yeri buldum, ufak ufak butik otellerin tabelaları ilerde ışıldamaya başladı. Hava zaten gece oldu ben kendimi kaybettiğim zaman içerisinde. Uyku iyice kendini göstermeye başladı. Zaten lanet kahveden ne bir gram zevk aldım ne de söyledikleri gibi uykumu kaçırdı. Kafamı soğuk suya soksam daha fazla etki gösterirdi. Peh..

-iyi akşamlar.
+Buyrun?
-Bu geceyi geçirebileceğim bir odanız var mı acaba?
+Maalesef şu anda boş odamız bulunmuyor.
-Peki.

Ulan öksüz gibi boynu bükük çıktım otelden iyi mi. Hiç beklemezdim böyle bir şey olacağını. insan ister istemez bulacağını umuyor boş odayı. Neyse, dolaşalım bakalım biraz daha.

Dolaşalım dolaşalım da, yoruldum artık. Ayaklarım ağrımaya başladı. Bir an önce yatıp uyumak istiyorum.

-Pardon! Bu çevrede mi yaşıyorsunuz?
+Pek sayılmaz, buyrun?
-Geceyi atlatacak bir otel arıyorum ama bu çevre de sanırım pek boş oda bulunmuyor. Yada buralarda daha başka oteller var mı bildiğiniz diye soracaktım.
+Maalesef.

Ne yapsam bilemedim şimdi. Cemil abiyi mi arasam. Başın sıkışırsa ara demişti sonuçta ve ben gece yarısına yaklaşan bir saatte sokakta kalmak üzereydim.

-Alo? Cemil abi ben Can...
+Can? Tanıyamadım.
-Abi bugün misafir olmuştum sana, mekanına. Başın sıkışırsa ara demiştin ama bu kadar çabuk olacağını hiç tahmin etmezdim abi.
+Buyur kardeşim.
-Saat geç oldu ve ben hala bir otel bulamadım abi. Tanıdığın bildiğin bir yer varsa adres soracaktım sana o yüzden aradım.
+Gel bakalım sen mekana, hallederiz bir şekilde...
-Tamam abi eyvallah.