amca kalkıp da kadın ilk oturduğunda başta bir tanıdığıma benzettim. yüzüne dikkatli bakarsam ayıp olacağını düşündüğümden ya da olmasa bile yanlış anlaşılmaktan korktuğumdan dikkatli bakamadım.bi süre sessizce etrafı izledim. sonra dalmışım. onun sesiyle birden irkildim;
-sigaran var mı?
-kullanmıyorum
-başlamayı hiç düşünmedin mi?
-bilmem
-fazla düşünme ozaman
işte sigaraya başladığım gün de o gündü. ünide herkes içiyodu zaten. benim aklımın ucundan geçmemişken bu kadın sayesinde başladım.o anın tedirginliğiyle düşünmeyi düşünmedim bile desem yeridir. havadan sudan bi sohbet başladı o sırada aramızda.iki ay önce eşinden boşanmış. öyle zengin havalı dolaşan boş tiplerdenmiş eşi.o da boşamış. zaten klagib iş her iş adamı gibi aldatıyomuş kadını. başta inanasım gelmedi. yani çok klişe geldi. sonra bi kafeye gidip oturmayı teklif edince samimiyetine inanasım geldi nedense. birileriye konuşmaya ihtiyacı olduğunu söyleyince kendimi bi tak zannedip hemen kabul ettim tabii.