neyse devam ediyorum dediğim gibi yarın bitireceğim ama bugünün son entrysi yurda geçecem yurtta internet yok.

Kardeşimi görünce ona sarılıp ağladım kardeşim "ne yapıon abi yav bırak da uyuyayım sabah sabah" diye hayıflanıyor ama ben bırakmıyorum, bırakamıyorum. Senelerdir göremiyorum kardeşimi ama söyleyemiyorum ona. Söylesem zaten deli hastanesine koyarlar ve belki görevi yapamadım diye beni de tıkarlar bir kafese. Neyse işte herhalde rüyaydı diye düşünüyorum bir yandan da dolanıyorum evde öyle. Anneme sarıldım, babam zaten işte. "Ne oldu oğlum hayırdır paran mı bitti" dedi annem. "Yok anne ne parası seni çok seviyorum " diye sarıldım. Annem de mutlu oldu. Ben pek sık anneme sarılmazdım. Rüya saolsun diye söylendim kendime zihnim otomatikman rüya haline getirdi olayı. Ama rüya olmadığını anlamam çok da uzun sürmedi. Kapımızın önüne benim karanlık dünyada (karanlık dünya diyeceğim oraya) kullandığım ve anahtarını aradığım kırmızı ve yeşil araba vardı. Bir anda çığlık attım. Annemin ödü koptu dedi "Ne oldu oğlum?" Bende dedim "Yok birşey ayağımı vurdum" dedim. Raslantıdır diye düşündüm ve arkadaşlarım aradı birden açtım telefonu "Nerede kaldın amk saatlerdir seni bekliyoruz" Ben tamamiyle unutmuştum buluşacağımızı bahane üretmem lazımdı dedim "Kanka kardeşim hastalanmış ilacını aldım anneme verdim geliyorum " dedim annem de tabi yalanı sevmez kızgın kızgın baktı neyse hadi görüşürüz deyip" kapattım telefonu. Annemi de öptüm ve hiçbirşey söylemeden hızlıca hazırlanıp dışarı çıktım.

Vardığımda "Hadi lan gene iyisiniz babam bugün yok evi kullanabiliriz istediğimiz gibi bir kız kardeşim var o kadar" dedi. Bende daha 1 yıl var amk o zamana kadar ohoo "tamam kanka gidelim" dedim. Gittik ama ben fenalaştım. Ben karanlık dünyada burayı soymaya çalıştım (daha doğrusu araba anahtarını bulacağım diye girdiğim ev) ve benim görevim buradaki kızı öldürmekti. En yakın kankamın kız kardeşini öldürecektim.