Kandırmayın kendinizi.

Size "özgürlük nedir?", diye sorsam kaçınız tarif edebilir lan? Hiçbiriniz; zira öyle bir şey yook.

Hepiniz bir kafese tıkılmış muhabbet kuşları gibisiniz. Oradan çıkamazsınız. Hareket alanınız kısıtlı; yatacağın zaman belli, kalkacağın zaman belli, göreceğin insanlar belli, işten kaçta geleceğin belli, ne iş yapacağın belli. Haksız mıyım? Bu kadar abi, budur. Sen istesen de istemesen de durum bu; ve birkaç istisna dışında hepte böyle olacak.

Özgürlük nedir ya? Başını alıp çekip gitmek mi? Nereye? Yok öyle bir yer. Sen Turgut Özben değilsin. Sen en fazla bir haftalığına tatile gidersin; onun içinde bir sene sürekli çalışırsın.

Garip ya... Yaşıyorsun ve öleceksin. Büyüyorsun, gelişiyorsun, olgunlaşıyorsun, yaşlanıyorsun ve ölüyorsun. Yaşlandığımızda yaşayamamaktan dolayı ne kadar pişman olacağız? Korkmayın lan, hayallerinizin peşinden gidin; zira sadece hayallerinizde özgürlüğü hissedebilirsiniz. Özgürlük somut değildir, soyuttur. Dünyada özgürlüğe yer yoktur.

Özgürlük maneviyattır. Allah'a karşı duyduğun sonsuz sevgidir, gözlerini kapattığında hâline bakmadan kurduğun hayallerdedir özgürlük. Mesela kitap okurken özgür olursun. Örneğin; Tehlikeli Oyunlar'da, Oğuz Atay sana Hikmet'in gecekondusunu anlatır; ama herkesin gözünde farklı canlanır orası. Çünkü orada kimse seni kısıtlayamaz. Bazıları kahverengi ahşap bir yer hayal eder, bazıları betondan büyük trajedilere ev sahipliği yapabilecek ruhsuz bir yer hayal eder.

Velhasıl, bu hayatta özgürlüğü pek şey etmemek lazım. Işığı söndürüp, gözleri kapayınca gelen bir şeydir özgürlük.