Ben erkenden uyandım. Saat 6.30 civarlarıydı. hiç kalkmadım. Öylece yattım ve yarım saat izledim onu. Yüzü bana dönüktü. Bacakları bana değiyodu. elleri başının altındaydı. Çok masumdu. Hemde çok masum.

Saat 7.00 falan oldu. Zeynep yavaşça gözlerini araladı. Ulan be bir insan uykuliyken bile bukadar güzel olabilirmi. Hele gözleri okadar güzeldi ki.

Bana baktı;
-ne oldu? dedi uykulu bi şekilde.
-bişey olmadı sadece o en güzel halini izliyodum.
Biraz gülümsedi . Burnu kızardı. Doğruldum sağa doğru bacaklarımı yataktan çıkardım, tam kalkacaktım ki atladı üzerime. Hiç uğraşmadan yatırdım onu yatağa sonra biraz güreştik. Ama ne yalan söylim baya güçlü bi rakipti. Biraz yorulduk haliyle. Ben kalktım ve ;
-hadi kalk güzelim. Elini yüzünü yıka sonrada üzerini giyin. Zaten artik yetişemeyiz kahvaltıyı okulda yaparız.
-ben önce duş alsam ne olur?
-bişey olmaz. Ama dikkat etmezsen hasta olursun.
-peki. Ben bi duş alim ozaman.
-tamam güzelim ben havlunu falan koyarım şimdi banyoya.