Dün Aşık Veysel Şatıroğlu'nun doğum yıldönümüydü.. Ne yazık ki hakkında başlık açıldığına şahit olamadım, o yüzden elimden geldiğince ben bir şeyler yazmak paylaşmak istedim..

Sivaslı arkadaşlarımdan, hakkında birebir duyduğum bir kaç anısını aktarmayı üzerime borç bildim.. Merak edenler için Halk ozanımız Aşık Veysel'in hayatını bu başlıkta derlemeye çalışacam..




Saz ve bağlama sanatının büyük isimlerinden biri olan Aşık Veysel, 25. Ekim 1849 yılında Sivas (Şarkışla) dünyaya gözlerini açmıştır.. Dünya denilen garip limanda, aşık Veysel daha çok erken yaşta imtihanlara tabi tutulmuştur.. Henüz 7 yaşında iken, geçirdiği çiçek hastalığı yüzünden sol gözünü kaybetmiş.. Sağ gözünü ise, geçirdiği bir talihsiz kaza sonucu kaybetmiştir.. Görme yetisini tamamen yitiren Ozan hakkında, bölge halkı kalp gözünün açık olduğuna dair açıklamalarda bulunurmuş hep.. Öyle ki, Aşık Veysel görmedigi halde hiç bir zaman pis olan bir yere basmadığı söylenir.. Aşık Veysel bir bambaşkamış.. Arkadaşımın anlattığına göre, Aşık Veysel'in bulunduğu bolgede meyve yetişmezmiş.. Belki de daha önce kimse yetiştrimeyi denememiş de olabilir bilmiyorum.. Aşık Veysel, bir doğa aşığı olarak azimle insanların tüm olmaz, yetişmez demelerine rağmen bir meyve bahçesi yetiştirmiş.. Bu durum da aslında ne kadar uzağı goren bir insan olduğunun ispatıdır diye düşünüyorum..

Aşık Veysel`in yetiştirdiği elma bahçesi.. Yanındakiler kız kardeşi ve torunu..




Bağlama sanatına yoğunlaşma dönemi..
(#180394993)

Esma ile evliliği..
(#180395445)

Esma`nın kaçışı..
(#180396086)

ilk evliliğinden olan çocukları..
(#180397482)

Kürt Kasım..
(#180397798)

Esma`ya dair..
(#180398177)

Görmediği halde etrafında olan bitenin farkında olması..
(#180404106)

Kızının görmüş olduğu rüya..
(#180404501)

Sözleri..
(#180405111)

Sevdiğim bir şiiri..
(#180405806)

Dileyen Panpalar eklemelerde bulunabilir..