Arkamı döndüm bi süre sonra. Biri geldi bende hiç kımıldamadan devam ettim yatmaya. Iyi rol yaparım bu arada.

Yorganım açıldı bi anda içeri biri girdi. Yani yorganın içine yattı kenarıma. Bu zeynepti. Elini sol tarafıma uzattı. Bende uzattım. Bi işkillendi ama sonra yattı uyudu. Ulan yanımda yattı be. Bende o anki heycanımla uyumuşum. Sabah yine zeynepin o narin ve şarkı gibi sesiyle uyandım.
-günaydin. Hadi kalk! Yoksa geç kalıcan canım.
-kalırım be. Nolcak. Dün gece çok rahat uyudum. Sanki yanımda annem vardı dedim.
Yüzü kızardı kendine hemen belli etti. Neyse ben yüzümü yıkim dedim.
Elimi yüzümü yıkadıktan sonra üzerimi giyindim ve direk sofraya oturdum. Kahvaltımızı ettik. Sonra yavaştan okula geçtik. Konuştuk.
-Dün gece için kusura bakma zeynep. Seni üzmek istemdim. Ama artık hanife teyzenin furkan amcaya yaptıklarına sessiz kalamam. Ya gidicem yada olay çıkartıcam. Olaya gerek yok bende gidicem. Hem belki sanada rahat verir cazgır kadın.
-biliyorum m.v. herşeyi biliyorum. Ama işte alıştım senin yanımda olmana . Senin hayatımda olmana. Seninle konuşmaya. Ama şimdi işte...
-ben temelli gitmiyorum ki zeynep. Hem istersen bugün bende kal.
-ne? Oha be. Düşün bakim evde kim var. Tabikide eniştem. Yani izin vermez.
-izin veririse bugün bende kalırmısın?
-kalabilirim. Ama izin vermez.
-peki . Bakıcaz dedim.

Okula gelmiştik. Derse girdik çıktık falan . Ulan ara sıra gözüm kayıyor zeynepe. Onu düşünüyom sürekli.