Ev annemin üzerineydi e haliyle otamatik olarak ev benimdi.

Artık son sabahımız olucaktı zeyneple aynı evde. Ben bunu ona söyledim. Anlattım. Ama üzüldü benim gidiceğimi öğrenince. Sonra yattı. Bende üzülüyodum ama bu amk hanifesi bana cins cins bakıyo sonra gidiyo furkan amcaya yükleniyo. Bende karar verdim evimde kalcaktım artık. Zeynep üzgündü biliyodum. Uyuyamamıştım. Saat 3.00 civarlarıydı. Gece zeynepin yanına gittim. Uyumamıştı sadece arkası dönük ve uyuyo numarası yapıyodu. Çok belli ediyodu bunu bende fark etmemiş gibi oturdum kenarına. Sonra anlatmaya başladım;
-bak güzelim. Seni ilk okulun camından gördüğümden beri seviyorum. Hemde herşeyinle seviyorum. Bunun bir kanıtı olarakta bu yüzüğü taşıyorum.
Sen bana böyle yapınca nasıl hissediyorum biliyomusun? Sanki ben 3 yaşında bi çocukmuşumda annem beni çarşıya bırakmış gibi hissediyorum. Bak unutmuş değil bırakmış. Okadar acı oluyo içim. Seninle geçirdiğim en özel an hangisi biliyomusun? Hepsi. Peki seni ne kadar çok seviyorum biliyomusun? Bunu tanımlaya bilecek bi birim yok.

Ağladım gençler. Erkek adam ağlamazmışta bilmem neymişte bunu diyen erkek değildir. Bukadar netim.
Yavaşça uzandım yatağa. Saçlarına daldırdım elimi o tel tel ve yumuşacık saçları çok güzeldi. Sonra kalktım ve onu öptüm sonrada kapıyı açtım çıktım yattım kendi yatağıma.