Bir sonraki durak 3 numaralı reaktörün yakınındaki demiryolu köprüsü. Dört reaktör de buradan net bir biçimde görünüyor. “Ancak buradan fotoğraf çekmek yasak” diyor Nikolay ve ekliyor: “Ben size fotoğraf çekebileceğiniz yeri ileride göstereceğim.” Bir zamanlar nükleer santralde çalışan binlerce kişinin kullandığı demiryolunu bugün, santralin üzerini kapatmak ve radyasyonu hapsetmek için inşa edilen yeni beton örtü – Çernobilcesiyle bir ‘sarkofaj’- inşaatında görevli az sayıda mühendis ve işçi kullanıyor. Her sabah Slavutiç kasabasından Çernobil’e hareket eden bir vagon akşama geri dönüyor. Faciadan hemen sonra robotlar yardımıyla kısa sürede inşa edilen beton örtünün miadı dolmuş durumda. Reaktörde saatte yayılan radyasyon miktarı normalin on binlerce katı kadar fazla olduğu için mevcut beton örtüyü yıkmak veya korozyona uğrayan kısımları tamir etmek de mümkün değil. Bu yüzden uzmanlar 2005 yılında yeni bir beton örtünün inşaatı için kolları sıvamışlar. 2011’e kadar tamamlanması öngörülen beton örtünün açılışı sürekli erteleniyor. Planlanan son açılış tarihi 2015. Yeni beton örtüyle birlikte önümüzdeki 100 yıl boyunca 4 numaralı reaktörden radyasyon yayılımı tamamen engellenecek. 1,5 milyar avroya mal olacak olan örtü 150 metre uzunluğa, 257 metre genişliğe ve 105 metre yüksekliğe sahip.