Abi ne çekiyorum be. Bi senem, hayallerim, amaçlarım, nefesim herşeyim gitti.

Ben 15 yaşında fen lisesinde okuyan bi panpanızım. abi 5. sınıfta bi kızla birbirimizi sevdik 5. sınıf düşünsene küçüğüm. çıktık o zaman benden ayrılmıştı. sonra büyüdük 8 e kadar sevdik birbirimizi. Sekiz de denedik 1 sene gecti. Kız geldi mutlu değilim dedi. Abi düşünüyorum lan çok karışıyor muşum güya dışarıya bi bakin be kime güveneyim

Aklıma geliyor varya onun için yaptıklarım herşey gözümün önünden geçiyor. tüm kış boyunca her hafta sonu -25 derecede 2 saat beklediğimi bilirim abi düşün ya onun için herkesin lafina sustum sırf onun için abi kimse bilmesin diye deli gibi kıskandığım halde kimseye bisey yapamadım hep içime attım orayı burayı yumrukladım. simdi noldu biliyo musunuz

ben fen lisesini onun için ilerde yokluk çekmesin diye kazandım iyi parası olsun diye doktorluk istiyordum. Kız beni kıskanırdı sonra çekip gitti ve bende sinirden oraya buraya vurmaktan elimde titreme oldu ameliyata giren bi doktor olamıyorum mimar olamıyorum abi canın sağolsun gitme yeterki dedim gitti abi gitti.

ne yapayım simdi kotu islere mi bulaşayım ne halt yiyeyim anlamıyorum. kalbim öyle ağrıyor ki anlatılamaz ya kıvranıyorum her gün geceleri ağlıyorum abi ben bunu hak etmemiştim. yine canı sağolsun gel dese koşarım. yinede onu seviyorum vaz geçilmiyor...