Bugün eski bi batarya lazım oldu onu ararken parlak bir metal ucu gördüm. Bi çektim eski 90lık döner bıçağım. Bataryayı falan gibtir ettim. Kağıt ve banttan yeni bi kılıf yaptım dönerimi bi güzel yerleştirdim içine.

Anılarım depreşti anasını satayım bizim öyle dönere verecek paramız yoktu. Babamdan istemiştim amıma koymuştu. Mahalledeki çocuklarda kasatura, kama, pala, satır, kelebek, hançer, sustalı, balta, mızrak, orak çekiç kazma kürek ne ararsan vardı. Annem bana kalem kılıçtan keskindir diyerek kalemle kandırmıştı...

Bir gün yine mahallede çocuklar emanetlerle volta atıyorlardı. Ben de arkalarında kuyruk gibi dolaşıyordum tabi. Amcam geldi dokundu arkamdan. Dedi sende yok mu bunlardan. Hem utanarak hem sıkılarak var ama bunlardan değil dedim kalemimi gösterdim. Bu ne amk malı dedi çıkarttı döneri. zütüme sokacak sandım ilk başta. Sonra anladım ki hediyeymiş. Bir de amcaoğlunun kurusıkısını aldım baya taşşaklı bişeydi.

Şimdi döneri elime alınca hüzünlendim be o günleri hatırlayınca gözlerim doldu beyler. O güzel günlerin geçmişte kalması ne kötü dimi anasını satayım

Neyse zaten uzun oldu ben gideyim de karagümrük maçı için dönerimi bileyliyim.

Özet: Erkek adam beybileyden ne anlar amk bizim zamanımızda beybiley mi vardı