ilkokuldan veya mahalleden tanışık olduğum yüzler görüyorum , her biriyle selamlaşıyorum. üst sınıfların bize garip bakışları altında , sinifin yolunu tutuyoruz. sınıfa girdiğimde o kadar da heyecanlanilacak bir şey olmadigini görüyorum. okul okuldur işte amk. orta sıranın ortalarından bir yer kapıyorum , ilkokuldan tanışık olduğumuz muratla yanyana oturuyoruz.
etrafa bakıp insanları ölçüp tartmaya çalışıyorum. oldum olası sevmişimdir beyler , insanları seyretmeyi. hareketlerine anlam yüklemeye çalışmayı. olur ya gözünüze ilk biri çarpar , sürekli ona bakarsınız. gozlerinin içine , dişlerine bakarsınız. gülüşünü seyredersiniz. bazen de deriz ya ilk görüşte aşk diye. bilmiyorum hangi duyguyu yaşadığımı ama karnım ağrıdı , mesanemin baskısı sebebiyle oturusumu değiştirmek zorunda kaldım. nutkum tutuldu beyler. çok konuşmazdı ama keşke konuşsaydı da çenesinin oynayışını gorebilseydim daha fazla.
tarif edilemez bir şeydi , kalp ritmim değişti. boynumdan akan kanın sürati arttı. bambaşkaydı anlicaginiz.
sonra birden hoca geldi , herkes pürdikkat hocayı seyir ediyor. büyük bir sessizlik sınıfta