Seldıbınaleyküm beyler anlatacağım olay 10 dakika önce gerçekleşti. Adanadan malatyaya giden otobüsteyim malatyada okuyorum ailemi ziyarete gelmiştim her neyse yanımdaki çocuk bakın çocuk diyorum masum saf tertemiz cebindeki kağıdı çıkardı kardeşim ben askerim Malatya'ya gidiyorum 2. Ordu nerde sabah 7 de teslim olmam lazım dedi. Bende öyle orda okuyorum ama Ordu'nun nerde olduğunu bilmiyorum bekle kardeşim hemen muavine sorayım dedim. Çağırdım sordum ona sorarken diğer yolcularda duydu çocuğa askerime kol kanat gerdiler ooo asker misin nerelisin mesleğin ne hayırlı tezkereler gibisinden muhabbetler. Şoför abimiz sayın yolcular o bizim askerimiz ona yardımcı olalım herkes 3-5 bişeyler koysun askerimin cebine diye anons yaptı. Abi çok duygulandım ya çocuk yalvarıyor abi gerek yok vermeyin bu Benin vatan borcum bu benim görevim diye ama herkes verdi. Çocuk herkesle tek tek sarılıp ağladı. insanlık ölmemiş askerine saygı hala devam ediyor. Onlar bizim için bizim güvenliğimiz için dağlarda. NE MUTLU TÜRKÜM DiYENE!!!
Edit1- beyler prim diyenler olmuş ben asker konusunda prim yapacak kadar şerefsiz değilim hepsi gerçek

Edit2-hadi beyler ele kuvvet 1k yı geçelim

Edit3-1kyı geçelim dediğim içinde prim diyenler olmuş amacım başlık 1kaç gün daha fazladan burda kaldım insanlıpım ölmediğini askere saygının hala devam ettiği görülsün. Amacım bu
Teşekkür ederim