geçiyor be panpalar.
işin kötü yanı bunun farkındayım ama bu durumu değiştirecek bir şey yapmaya kalkışmıyorum bile.
Bilgisayar mühendisliği okuyan bir panpanızım bu sene inşallah mezun olucam ama okuldaki bilgilerle bir şeyler yapmak imkansız.
Çalışmam lazım farkındayım ama gram çalışasım gelmiyor.
Bazen haftalarca okula gitmiyorum evden dışarı adımımı atmayıp malak gibi evde yatıyorum.
Hal böyle olunca ailemlede tersleşmeye başlıyoruz hepsini severim onlarda beni sever ama nasıl söylesem çok konuşkan bir aile değiliz derdimizi filan paylaşmayız öyle bende kime danışsam bilemiyorum.
Dostu geçtim arkadaş desen o da yok çok büyük kazıklar yedim iyi niyetimden üniversiteye başladığımdan beri çevremde kimse kalmadı.
Daha şu yaşımızda hayattan bir beklentim kalmadı.
Öyle içimi dökmek istedim varsa tavsiyelerinizi dinlerim panpalar.
Teşekkürler.