bugünlerde mutsuz olmamın tek nedeni belki de bu : çirkinlik

lise yıllarında filan gerçekten yakışıklıydım, 3 kızı kendime aşık ettim, gayet sevilen sayılan hoş görülen bir insandım...

ama son 1 yıldır ciddi anlamda çirkinleştim. saçlarım dökülmüş durumda, yüzümde izler filan çıktı, yani baya değişmişim... artık reddediliyorum o derece yani...

şimdi ben hayata küseyim mi yoksa bunu kabullenip hayattan zevk mi alayım, ne biliyim amk eski yakışıklı günlerimi düşündükçe hayıflanıyorum

saç ektir filan demeyin tamamen her şeyim değişmiş durumda... depresyona filan da girmiştim zaten şu 1 yılda... aynaya baktıkça içimi bir hüzün kaplıyor. en çok da eski fotoğraflarıma baktıkça üzülüyorum