Bizim burda bir teyze vardı çok yaşlı değil ama görme engelli. Birkaçta gibimsonik zengin tipli oruspu cocugu oturuyordu.Bu oruspu cocukları sabahtan parka gelir geceye kadar otururlar dıbına koduklarımın züppeleri. Neyse biz arkadaşlarla parka çıktık gelip banka oturduk.Çocuklara deli oluyoruz kavga çıkarmak için bahane lazım. Fatma teyze(engelli kadın)Kültürlü bir kadın çok kitap okumayı seviyordu. Okuyamamış ailesi yüzünden ama kitap aşığıydı diyebilirim. Fatma teyze bizim yan bankımıza oturdu. Züppe çocuklara baktım gülüyorlar. Züppelerden bir tanesi fatma teyzenin yanına oturdu. Aralarında şu diyalog geçti.

FT-Fatma teyze ZOÇ:Züppe oruspu cocugu
ZOÇ:insan göremeyince hayatı zor olmuyomu ya teyze hı ?
(O ara biraz dellendim çatlıyacağım az kaldı)
FT-Alışınca o kadar zor değil yavrum
ZOÇ-Bence herkez şu renkli hayatı görebilmeliydi
(Tam kalktım yerimden ama bu cümle oturttu)
FT-Sen o renkli hayatta sevmediğin herşeyide görmek zorundasın,Ama ben bu bu dünyada istediğim kişiyi görebiliyorum.Şimdi söyle bakalım hangimizin hayatı daha renkli ?
O an yerime usulca oturdum ve kahkalarla züppelere güldüm. Züppe oruspu cocuguysa sağıma baktığımda evine doğru yola koyulmuştu.

Not:Fatma teyze kitap okuyormuş ama gözlerini kaybedene kadar. Görme engelli diye kitap okuyamıyor belki artık ama biz onun için okuyoruz. Yani kitap okuyorduyu o yüzden yazdım. Sonuçta biz seslendiriyoruz o okuyor *