O gün eve gittiğimde evdekiler bana sürpriz yapmış en sevdiğim yemek mantı yapmışlardı. Okulun bitmesine 2 ay kalmıştı.Son sınavlarıda olduktan sonra dersler boş geçiyordu.

Her ne kadar dayakda yesem lise yıllarım en güzel yıllarım oldu. Hayatımı ideolojimi etkileyen yıllarımdı 2008 yılı.

Sadece aşktan nasibimizi alamamıştık. Benim kuzenlerim solcuydu. Onların davasındada bizim davamızdada karı kıza yer yoktu. Bizler dava adamıydık.Bir amacımız vardı. Hiçbir zaman ne solcular nede sağcılar öğretmenlerine yaşlılarına küçüklerine büyüklerine bir saygısızlık yapmazdı.

2 tarafın davasıda mukaddesti.2 tarafda mertti, cesurdu, yürekliydi.Şimdiki nesil gibi değildi. Esnafın önünden geçerken mutlaka selam verirdik bizler. Komşumuzu görünce yüzümüzü öbür tarafa çevirmezdik. Halini hatrını sorardık ihtiyacı varmı diye sorardık.

Mahallemizde fakir bir çocuk varsa onları sevindirmek için aramızda para toplardık. ihtiyaçlarını giderirdik.Yaz ayında ailemize yük olmamak için çalışır okul masrafımızı çıkarırdık.

Ne ara biz böyle olduk ? Eskiden sağcısıda solcusuda temiz insanlardı.Şimdikiler gibi saygısız değillerdi.

Sadece solcular değil ülkücülerde öyle. Bizim davamızın nedeni okulda arkası olsun diye değil vatanı sahipsiz bırakmamak için ezanları susturmamak için bayrağı indirmemek içindi.Şimdi ise öylemi?

Ülkücüsüde solcusuda meydanları boş bıraktı.Çocuk tecavüzleri, şehit haberlerine o kadar alıştıkki artık normal geliyor.Çok değil 5 sene öncesine gitseydik şuan Türk milleti sokakta o itleri linç ederlerdi.

Herneyse beyler biraz içimi dökmek istedim. Hikayeye devam edeyim. Lise 4e başladığımda reis beni okul başkanı yaptı o yılda kavgalarımız sloganlarımız ekgib olmadı.

BENi DiNLEYEN DiNLEMEYEN HERKEZE TEŞEKKÜR EDERiM.

Emir.T